DİKİLİ

Bir şiir de Dikili’ye yazayım

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Varsa gizli sırlarını çözeyim

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Türkü var, Kürdü var, hem de Romanı

Kaldırmışlar gönüllerde güm anı

Bana sorarsanız,  barış zamanı

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Hem gençleri vardır, çokça yaşlısı

Dazlak kafalısı, sırma saçlısı

Hem güler yüzlüsü, çatık kaşlısı

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Hem zayıfı vardır, hemi de şişman

Bir gelmeyen pişman, bir gelen pişman

Bunlar aydan gelmiş, deseler şaşmam

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Sahilleri güzel, kendini bilmem

Yeminler olsun ki bir daha gelmem

Beni sevmeyeni, ben dahi sevmem

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Tarım arazisi ranta açılmış

Tarlaları parsel parsel satılmış

Plajları sıra sıra tutulmuş

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Sitemizin adı Altın Kent imiş

Kimisine altın, kimine gümüş

Bilmem ki bu adı ona kim vermiş?

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Ali Çinar diyor, fil mezarlığı

Mülazım diyor ki,  geç pazarlığı

Fatma’ya kalırsa, hak nazarlığı

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Devrimci demokrat, Laz uşakları

Turgut’u, Hasan’ı, bir de Haydar’ı

Yazmamak olur mu, Hülya-Zeynel’i

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Bağımsız kadınlar burda yaşıyor

Uygun adım, çarşı-pazar koşuyor

Her biri dünyanın yükün taşıyor

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Haksızlık etmeyim, Dikili sana

Dost olmuşsun hem denize, hem dağa

Benim şakalarım, yalnız insana

Dikili’de çeşit çeşit insan var

Veysel güzellere haksızlık etme

Çatıyorsan bari onlara çatma

Söyle doğrusunu, kimseden korkma

Dikili’de çeşit çeşit insan var.

27 Temmuz, 2016

Veysel Kaymak