‘YÜZÜ KIZARMAK’

Pamukpınar İlköğretmen Okulu’nda okuduğum yıllarda, bir tatil günü sabahı, yemek zili çalmış, yemekhanede kahvaltı yapmak için toplanmıştık.

Kahvaltıda hatırladığım kadarıyla, reçel- çay- ekmek vardı. Reçeli tabaklara masadaki öğrencilerden birinin dağıtması gerekiyordu. Kimse yapmak istemeği için de bu iş genellikle sırayla yapılırdı.

Sıra ben de olmalı ki o gün reçeli tabaklara ben dağıttım. Fazla tabak olmadığı için bana da reçel tabağı kalmıştı. Reçeli dağıttıktan sonra şöyle bir tabaklara göz attım, herkesin ki eşit gözüküyordu. Bir ara benim tabağımın kıyısında, köşesinde bulunan reçeller toplanmış, diğerlerinden biraz daha fazla olmuştu.

Üstelik nöbetçi öğretmen de masaları dolaşıyordu, bunun farkında vardı mı, varmadı mı anlamadım ama, bu durum karşısında yüzüm kızardı, utandım.

Bugün bile benzer olaylarla karşılaştığım da yüzüm kızarır, utanırım.

Utanma duygusu ve yüz kızarması sanırım insanlara özgüdür. Örneğin diğer canlılar için benzer durum söz konusu olmasa gerek.

Bu gün toplumun içine düşürüldüğü duruma bir bakın, hele de ülkeyi yönettiğini sananların düştüğü duruma!

Bu değerlerin hiç birini göremezsiniz!

Bir tarafta ayakkabı kutularından çıkan milyon dolarlar!

Evlerden çıkan para kasaları, para sayma makineleri!

Dağıtmakla bitirilemeyen, (sıfırlanamayan) milyarlar!

Rantlar; arsalar, villalar, konaklar!

Medyaya, Adalete müdahaleler, verilen talimatlar!

Anayasayı, yasaları yok sayanlar, kendi çıkarları için değiştirenler!

Sürekli olarak ayrımcılık, bölücülük yaparak, nefret suçu işleyenler!

Bunca olup bitenden sonra bile koltuğunu bırakmayanlar!

Daha sayamadığımız yüzlerce yüz kızartıcı, utandırıcı örnek…

Ülkemizde yaşanan bütün bu olumsuzluklardan başka, ayrıca çevre ülkelerde (Irak, Mısır, Suriye vb) olanlara bir bakın, benzer durumun bizde de yaşanabileceği korkusu var.

Gidiş biraz da o yönde!

Peki ne yapmalıyız?

Yolsuzluğa, haksızlığa, ayrımcılığa, kanunsuzluğa karşı demokrasi kuralları içinde dur dememiz gerekmez mi?

Bütün zorluklar içinde, İstiklal Mücadelesi veren bu halk bunu da başarır.

Bize düşen sadece biraz çaba…

Ormanda çıkan yangını söndürmek için, gagasıyla su taşıyan güvercin misali…

6 Mart, 2014

Veysel Kaymak